In zijn eentje heeft hij de hele internationale kunstwereld te kijk gezet. Het snobisme, de geldzucht en de hypocrisie ontmaskerd. Niet één keer, maar tientallen jaren lang. Kunstkenners en taxateurs kunnen zijn bloed wel drinken. Veilingmeesters zien hem liever gaan dan komen en museumdirecteuren willen niet met hem worden gezien. Hun ergernissen zijn begrijpelijk. Maar er is ook een dubbele moraal, met name onder kunsthandelaren. Die verklaren hem allemaal tot paria, maar in werkelijkheid hebben ze flink aan zijn werk verdiend. Willens en wetens. Er waren er zelfs bij die rechtstreeks bij hem bestelden. Werken van Appel, Chagall, Matisse, Mondriaan, Dali, Miró, Picasso, Hockney, Klimt, Cocteau, Jorn, De Kooning, Andy Warhol, de lijst is lang.
